Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Summer Times #3 "Το ποδήλατο θαλάσσης"

Μέρος πρώτο

Είσαι στην ξαπλώστρα σου και πίνεις το πλέον καυτό ice tea (bonus: μπορεί να διαβαστεί και με ελληνική προφορά που θα οδηγήσει σε αρχαίο ανέκδοτο) green σου, και ξάφνου, πετιέται η καταστροφική ιδέα που θα σου διαλύσει την υπόλοιπη μέρα. Ξεπροβάλλει σαν αχτίδα και σε κάνει σχεδόν να παραμιλάς και να μη μπορείς να εξηγήσεις στους δίπλα σου τί ακριβώς έχεις σκεφτεί. Τελικά καταφέρνεις να την ξεστομίσεις και δυστυχώς ένας από τους τρείς (στατιστικό αποτέλεσμα) θα τσιμπήσει και θα συμφωνήσει να... νοικιάσετε ποδήλατο θαλάσσης.

Πρέπει να συνεχίσω ή σου ήρθε ήδη στο μυαλό σου η φρικτή ανάμνηση που σίγουρα έχεις απο τέτοιου είδους περιπέτεια;

Ακολουθεί περιγραφή

Τα ποδήλατα θαλάσσης κυκλοφορούν επι το πλείστον σε χρώμα απαράδεκτου πορτοκαλί, εμετικού κίτρινου και σπανιότερα σε ξεθωριασμένο μπλε. Μπορείς να βρείς:


  1. μονοθέσιο εάν είσαι emo και αγαπημένο σου φρούτο είναι το πεπόνι,
  2. διθέσιο εάν ο φίλος σου/η φίλη σου είναι τόσο χτυπημένος/η όσο εσύ και έδωσε την συγκατάθεση του γι'αυτό το έγκλημα και φυσικά σε
  3. τετραθέσιο που αν το χρησιμοποιήσεις ποτέ σου, τότε εσύ κι η παρέα σου είστε ένα μάτσο βλάκες, αλλά το να προσπαθείς να μου ρίξεις στάχτη στα μάτια ειναι ,μάταιο γιατι είσαι κι εσυ βλάκας γιατί α)είσαι πάνω στο ποδήλατο και β)εάν δε ταιριάζατε-ξέρεις την συνέχεια.


Η εικόνα τους τελικά φαίνεται χαριτωμένη plus του οτί πάντα βρίσκονται δίπλα σε υπερ τέλεια μηχανοκίνητα είδη σπαταλάω-χρήμα-μες-το-νερό-επειδή-βαριέμαι-στο-μπιτς-μπαρ, που σε κάνει να νιώθεις μιά περίεργη αγάπη κι έλξη γι'αυτά. Η τιμή επίσης υπερ τους, αφού προκειμένου να τα ξεφορτώθούν τα δίνουν σε τιμή τρείς φορές μικρότερη απο εκείνη του διπλανού και μάλιστα όχι για δέκα λεπτά όπως αυτό, αλλά για μία ολόκληρη ώρα. Δε θέλει πολύ, υπάρχει πιθανότητα να σε έχω ήδη πείσει να νοικιάσεις ποδήλατο θαλάσσης όταν ξαναβρεθείς κοντά του. Τώρα ήρθε η ώρα να σου γκρεμίσω το όνειρο.
Αφού λοιπόν διαλέξετε εκείνο με την extra τσουλήθρα κατά κάποιον πολύ μυστήριο τρόπο, λίγα δευτερόλεπτα προτού ανέβεις στο ήδη δικό σου για μιά ολάκερη ώρα θαλάσσιο ποδήλατο, το έχεις ψιλο μετανιώσει. Είσαι έτοιμος να ξεστομίσεις το ηρωικό και ίσως ο,τι πιό σωστό έχεις σκεφτεί στην ζωή σου "ρε σύ μήπως να το ξανασκεφτούμε;", αλλά επειδή είσαι βλάκας (ξέρω απότομο) το κρατάς μέσα σου σαν όλα εκείνα που μιά μέρα θα σε κάνουν να αυτοκτονήσεις. Μαλώνετε για το ποιός θα κάτσει στο σκιερό μέρος που δημιουργείται απο την τσουλήθρα, αρχίζεις με μανία με τον διπλανό σου να κάνετε πεντάλ και χαχανίζεται χωρίς να ξέρετε τί σας περιμένει. Έχετε ενθουσιαστεί υπέρμετρα με την ιδέα οτί εάν ξαπλώσετε θα δείτε στο ταβάνι του ποδηλάτου (για να μην μπερδευτείς, το ταβάνι σε ένα ποδήλατο θαλάσσης είναι το κάτω μέρος της τσουλήθρας) ένα ρολόι.
Εδώ αν είσαι γκόμενα, είσαι ακόμα πιό χαρούμενη γιατί έχεις την ψευαίσθηση οτί θα γυμνάσεις και τα μπούτια σου.
Μέρος δευτερο- Ήταν ένα μικρό καράβι


Δεν ακούγεται η μουσική απο το μπιτς μπαρ και το σχέδιο "πάμε στα βράχια" ή για τους τέρμα καθυστερημένους "παμε να ακουμπήσουμε την σημαδουρα", έχει απομυθοποιηθεί καθώς
  • τα βράχια απο κοντά είναι ένα τίποτα. Δεν είναι όμορφα, δεν είναι ενδιαφέροντα, δεν έχουν μυθικά θαλάσσια πλάσματα. Είναι πέτρες που τις χτυπάει νερό κάθε τόσο.
  • η σημαδούρα δεν έχει πλάκα, την ακούμπησες με την αίσθηση οτί παίζεις σε κάποιο παιχνίδι χωρίς σύνορο, αλλά ταυτόχρονα αντιλήφθηκες πόσο ανούσιος είσαι.
Θέλεις να ξεστομίσεις πως βαριέσαι, αλλά φοβάσαι κάπως την αντίδραση του συνβλάκα σου. δώ ο όρος να εννοηθεί σαν το "συμμαθητής, συνάδελφος, συγκάτοικος". )Ξαπλώνεις δήθεν για να απολαύσεις το αεράκι (που τυχαίνει να βρωμοκοπάει μουχλιασμένο φύκι) ενώ στην πραγματικότητα θέλεις να έρθει τσουνάμι και πολύ απλά να πεθάνεις δίνοντας ένα τέλος στην μιζέρια σου επειδή έχουν περάσει μόλις δεκα εφτά λεπτά. (Όταν ξάπλωσες, είδες την ώρα).


Μέρος τρίτο- Girls just wanna have fun
Τσουλήθρα. Δε θα μακρυγορήσω. Είναι κάτω απο τον ήλιο όλη την ημέρα και είναι πλαστική. Το νερό της θάλασσας δε την φτάνει έτσι ώστε να είναι δροσερή. Είναι ζεστή, ή καλύτερα καυτή και προφανώς δε τσουλάει.
Ωστόσο, η βαρεμάρα σου και η έντονη επιθυμία για πνιγμό, σε αναγκάζουν να βρεις τρόπο να την βρέξεις (πχ, βρέχεις τα μαλλιά σου και τα στραγγίζεις πάνω της *τιπ για γυναίκες-αισθάνομαι ευνοημένη). Η όλη υπόθεση διαρκεί 1,2 δευτερόλεπτο εάν σκεφτείς πως το μήκος της τσουλήθρας είναι μικρότερο απο το ύψος σου. Επομένως εάν ξαπλώσεις για να πέσεις στο νερό , τα ποδαράκια σου είναι ήδη μέσα στο νερό. Για τα επόμενα τρία με τέσσερα λεπτά ασχολείσαι με αυτό. Ήδη πέρασαν εικοσι δύο ολόκληρα λεπτά. Έμειναν δηλαδή 60-22.

Μέρος τέταρτο- Εξιλέωση
Ιτς κονφέσιον ταιμ.  Aκουμπάς (προαιρετικά) το χέρι του συνβλάκα σου και του λες απροκάλυπτα οτί βαριέσαι ελλεινά και πως ποτέ ξανά δε θα προτείνεις τίποτα. Μέσα σου παρακαλάς να μην περνάει καλά εκείνος και να δώσετε ένα τέλος σε αυτό το φιάσκο. Ξαφνικά βλεπεις τα ματάκια του να τρεμοπαίζουν και το στοματάκι του σου λέει με τρεμάμενη φωνούλα "Ήλπιζα να το πεις εσύ!". Ακολουθούν αγκαλιές και πανηγυρίσματα. Ίσως ακολουθήσουν και στιχάκια που ορκίζονται παντοτινή φιλία.

Μέρος τέταρτο- Μη χάσεις ποτέ το χιούμορ σου

Είσαι στα βράχια και σου έχουν μείνει είκοσι λεπτά για να γυρίσεις στη στεριά. Εδώ ακολουθεί επεξήγηση της σοβαρότητας της κατάστασης. Σας χρειάστηκαν δεκα εφτά λεπτά για να φτάσετε σε αυτό το σημείο. Κάνατε πεντάλ ενθουσιασμένοι, ξεκούραστοι και ανυπόμονοι για τα βράχια ή την σημαδουρα. Τώρα, έχετε μολις τρία λεπτά μπόνους για τον γυρισμό και είστε ψυχικά ακρωτηριασμένοι, καμμένοι απο τον ήλιο, έχετε τάση για εμετό απο τα κυματάκια, λίγο εκνευρισμένοι με την βλακώδη σας ιδέα και δε μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας. Ωστόσο το ρίχνετε στο καλαμπούρι και αναρωτιέστε εάν το ποδήλατο διαθέτει κουμπάκι έκτακτης ανάγκης προκειμένου να έρθουν να σας πάρουν. Μπορεί να το είπατε για πλάκα, αλλά ασυνείδητα ψάξατε με τα μάτια σας για το εν λόγω κουμπάκι.

Μέρος πέμπτο- Victory shall be mine

Όχι μόνο κάνετε πεντάλ και καταριέστε μάνες, μπατζανάκηδες κλπ, πρέπει με το που βγείτε για δείξετε ενθουσιασμένοι και να αρχίσετε να διηγείστε παραδεισένιες ιστορίες για το πως περάσατε στους φίλους σας που σας έλεγαν να μη νοικιάσετε ποδήλατο θαλάσσης επειδή είτε είναι για μωρά, είτε για καθυστερημένους επειδή ζούνε για το αναθεματισμένο δευτερόλεπτο που θα πούνε το καταραμμένο "εγώ σας το'πα".


2 σχόλια:

Marouli είπε...

Πωπωπω ταλαιπωριααααααα!!! Μακρια απο εμας!!!

Μαρουλοφιλακια!!

Marina, Marina Marinaaa είπε...

Αγαπητό Μαρούλι το έκανα για δεύτερη φορά φέτος ενώ ήξερα ΚΑΛΑ τί με περίμενε...! ήταν χειρότερο απ'ότι φανταζόμουν! φιλάκια:D